تعریق زیاد یکی از مشکلاتی است که تقریبا همه به آن دچار می شوند. تعریق بیش از اندازه نه‌تنها می‌تواند لباس‌های‌تان را خیس و بدحالت جلوه دهد بلکه ممکن است شما را از روبه‌رو شدن با دیگران بترساند و به سدی در ارتباطات‌تان تبدیل شود. اگر شما هم به این مشکل دچار هستید در ادامه با ما همراه باشید.
تعریق زیاد از حد چیست؟
اگر در هوای گرم بیشتر از بقیه عرق میریزید و یا هنگام کار و فعالیت عرق می کنید، معمولا این نوع تعریق شما خطرناک نیست. عرق کردن واکنش طبیعی بدن به کار زیاد و نیاز به خنک شدن است. افراد مختلف با شدت های مختلف عرق می کنند و این نوع عرق کردن طبیعی می باشد. بعضی از افراد راحت تر از بقیه عرق می نمایند.
عرق کردن زیاد و بیش از حد که نشانه بیماری است، یعنی بسیار بیشتر از آنچه که معمول است عرق کنیم. اگر مبتلا به hyperhidrosis هستید، زمان های نامناسب که دلیلی برای عرق کردن وجود ندارد، بشدت عرق می نمایید. بعنوان مثال، هوا کاملا مطبوع و مناسب است، شما مضطرب نیستید، تب ندارید و بطور مثال درحال دیدن تلویزیون هستید و یا دراز کشیده اید، اگر ناگهان شروع به عرق کردن کردید و میزان آن بیشتر از حد طبیعی بود، پس عرق کردن شما نرمال نیست.
تعریق بیش از حد به دو دسته کلی تعریق عمومی و تعریق موضعی تقسیم می شود.
تعریق موضعی یا عرق کردن زیاد اولیه کانونی
عرق کردن زیاد اولیه کانونی (Primary focal hyperhidrosis) باعث بیماری نمی شود. بطورکلی، در این حالت مشکل شما فقط تعریق زیاد در یک نقطه بوده و دچار یک بیماری نشده اید. افراد مبتلا به این نوع سالم هستند و مشکل خاصی ندارند.
علائم و نشانه های تعریق کانونی نسبتا خاص هستند. برای این به این نوع عرق کردن زیاد کانونی و یا موضعی می گویند که فقط بخش خاصی مانند زیر بغل، ران، سر، صورت، دست ها و یا پاها را تحت تاثیر قرار می گیرد.
چرا افراد به این نوع تعریق دچار می شوند؟ هنوز محققان مطمئن نیستند، بااینحال بنظر می رسد که این نوع تعریق ناشی از نقص در سیستم عصبی باشد. مدارکی وجود دارد که ثابت می کند این نوع عرق کردن بصورت ارثی نیز منتقل می شود.
تعریق عمومی یا عرق کردن زیاد عمومی
این نوع شیوع کم تری داشته و باعث تعریق، در سراسر بدن فرد نه فقط دست و یا پا می شود. دلیل اینکه به این نوع تعریق ثانویه می گویند این است که تعریقی ناشی از سایر بیماری ها می باشد. یکی از علائم معمول و مشهور تعریق عمومی ثانویه عرق کردن در شب می باشد.
بعضی از بیماری های و یا مواردیکه باعث تعریق عمومی ثانویه می شوند، شامل:
- قاعدگی
- بارداری
- مشکلات تیروئیدی
- دیابت
- اعتیاد به الکل
- بیماری های عفونی همچون مرض سل
- بیماری پارکینسون
- ورم مفاصل
- سکته مغزی
- نارسایی قلبی
- سرطان ها همچون لوسمی و لنفوم
- افراد مضطرب یعنی کسانیکه دچار اختلال اضطراب هستند، بیشتر از سایر افراد عرق می نمایند. اما محققان معتقداند این نوع تعریق با تعریق ثانویه عمومی متفاوت می باشد. البته در بعضی از افراد هردو این اختلالات رخ می دهد.
داروها نیز می توانند باعث عرق کردن شوند، بعضی از داروهای عرق آور شامل:
- بعضی از داروهای اعصاب
- بعضیاز داروهای فشار خون بالا
- بعضی از داروهای تجویز شده برای خشکی دهان
- بعضی از داروهای آنتی بیوتیک
- بعضی از انواع مکمل ها
درمان عرق کردن زیاد و شدید
هرچند علاجی برای تعریق زیاد موضعی اولیه وجود ندارد، راههایی برای کنترل شدت آن موجود می باشد، این راهها شامل:
- ضدعرق ها (Antiperspirants) – اسپری ها، لوسیون ها و مام های ضدعرق که در داروخانه ها موجود هستند می توانند به شما کمک نمایند.
- یونتوفورزیس (Iontophoresis) – در این روش از جریان های کم شدت الکتریکی برای غیرفعال کردن غدد عرق زا استفاده می شود.
- داروها – بعضی از داروها غدد عرق زا را از تولید عرق باز می دارند.
- بوتاکس – تزریق بوتاکس، بطور موقت غدد عرق زا را غیرفعال می کند. این نوع درمان روشی تایید شده برای عرق زیر بغل می باشد.
- جراحی – یکی از راهها قطع کردن یکی از اعصاب درون قفسه سینه بوده که محرک تعریق زیاد است. راه دیگر برداشتن تعدادی از غدد عرق زا میباشد.
- تعریق ثانویه نیز اغلب قابل درمان می باشد، اما درمان اصلی آن بسته به علت آن متفاوت می باشد. برای مثال تعریق زیاد ناشی از تیروئید پرکار، با درمان بیماری پرکاری تیروئید درمان می شود. عرق زیاد ناشی از دیابت، معمولا با به تعادل رسیدن گلوکوز خون درمان می شود.
بعضی از اوقات، امکان از بین بردن علت تعریق ثانویه وجود ندارد، مثلا گاهی اوقات علت عرق کردن مصرف دارویی خاص بوده و امکان جایگزین کردن این دارو وجود ندارد. بااینحال حتی در این مواقع نیز ممکن است پزشک قادر به کم کردن تعریق باشد.